29 september 2008

Inpakken en wegwezen! Een lange nacht onderweg en enkele uren Katowice bezoeken terwijl we wachten op de bus naar de luchthaven om terug te keren naar België.

28 september 2008

Na zo’n vijf uur slaap al weer op voor de repeating party van Kasia’s en Pjotreks huwelijk. En je raadt het nooit, maar weer kwamen ze met manden vol met wodka om er weer in te vliegen. Ook een andere band was van de partij, zodat we weer met zijn allen konden doorgaan met dansen.

We verlaten iets vroeger het feest, aangezien Bronek en ik nog een lange trip staat te wachten naar Łodz.

27 september 2008

Vandaag de big day! Samen met Lesley en Javi ontbijten we in het centrum op een terrasje in de schaduw van grote bomen onder een stralende zon.

In de villa waar we verblijven maken we ons allemaal prachtig voor het huwelijk van Kasia en Pjotrek. Om vijf uur is er de ceremonie. Javi, Lesley en ik zitten maar wat te kijken en rond te dwalen met onze blik, aangezien het Pools ons Chinees in de oren klinkt. Gelukkig was Bronek er nog om ons nu en dan een korte samenvatting van het hele gebeuren mee te geven. Na de ceremonie volgen we het paar naar buiten. Terwijl iedereen het kersverse paar hun wensen en bloemen schenkt, en wij wachten in de rij om hen ons reuze boeket te geven, vliegt een ventje in een karretje met motor en parachute over ons heen en gooit lintjes naar beneden.

De warme zon is ondertussen gaan slapen en de koelte daalt neer over ons eens zo warme lijven. Halfbevroren en zonder gevoel in de tenen, worden we eindelijk opgepikt als laatsten om te gaan feesten. Wanneer we toekomen wordt er getoost en zingen we het liedje ‘sto lat’, waarmee we het paar vele jaren toewensen. De hele week heb ik dit liedje zitten oefenen zodat ik het deze avond kon meezingen, helaas zing ik plots iets anders aangezien ik meer de dronk mans versie geleerd heb, en hier was het de officiële.

Vervolgens kan het feest beginnen. Om het kort samen te vatten komt het hierop neer: eten, wodka, eten, dansen, wodka, eten, eten, dansen, eten, wodka, dansen, eten, ... Om acht uur ’s avonds stond iedereen al op de dansvloer en dit bleef zo tot vijf uur de volgende morgen.

26september 2008

Deze namiddag namen we de bus naar Busko Zrój. Na een lange rit kwamen we aan in het busstation, waar Lesley ons zou opwachten, een vriendin vanop Erasmus uit Schotland. Maar helaas zagen we haar niet, we stonden aan het verkeerde station. Dus kwam Kasia ons oppikken. En even later kwam Javi, erasmusvriend uit Spanje. Na de plek voor het huwelijksfeest wat zichtbaarder te maken met ballonnen en linten, gingen we pizza eten in de plaatselijke pub en vervolgens nog eentje gaan drinken in de plaatselijke disco, met hele leuke rock’n roll muziek waarop Bronek en ik dansten met ik als leidende vrouw.

24 september 2008

Deze avond zijn we gaan relaxen in een Pools zwembad. Heerlijk! Een koud baantjeszwembad om wat op te warmen, een heerlijk warm bad met bubbelmassages, jacuzzi, sauna om oververhit te geraken, een heerlijke ijskoude emmer water om af te koelen en en super glijbaan, waarop Bronek en ik in paar supersnelle snelheden haalden.

23 september 2008

Op aanraden van Cygan, bezochten we het textielmuseum. We keken nog es naar de weefmachines, waar ik nu veel meer van wist door mijn stage in Noorwegen. Dan was er een tentoonstelling van borduurwerkjes, maar heel veel kitsch en voornamelijk van die werkjes die je in een hobbywinkel koopt en vervolgens met kruisjessteek in kleurt volgens de aangegeven kleuren. En dan was er nog de artiest waarvoor we eigenlijk kwamen, Jean Lurçat. Bronek en ik vonden allebei de achterkant van de werken interessanter. Het waren wandtapijten. De ontwerper was eerste een schilder. Dan besloot hij over te stappen op weven. Hij maakt de ontwerpen en iemand anders weeft deze werken uit. We vonden het te veel gewoon wevend vlakken inkleuren en te weinig spelen met materialen en bindingen. We waren verwonderd als we stukjes vonden waarin dit toch werd gedaan.

In de avond zijn we naar de Filharmonie geweest voor een concert Fiesta Mexicana. Heel mooi, nu en dan kreeg ik weer kippenvel. Het was 17^de eeuwse religieuze muziek. Met een harpspeler die tevens de dirigent was voor het plaatselijke koor, een gitaarspeler die tevens danser was van grappige pasjes en nog een gitaarspeler die tevens alle percussie deed en een orgelspeelster.

22 september 2008

Deze ochtend had ik een afspraak met Włodzimierz Cygan, een Poolse textielkunstenaar, in zijn atelier (www.cyganart.com). Hij maakt hele mooie soort van wandtapijten. En ik ga een klein project doen waarbij hij mij gaat begeleiden.

Na het gesprek ontmoet ik Bronek in Pjotrkowska en doen we een klein beetje aan gebouwen sightseeing. Vervolgens gaan we dutten, want gister was het laat en deze ochtend vroeg.

21 september 2008

Vandaag hebben we het grootste Joodse kerkhof in Europa bezocht. Zo groot dat we eerst een half uur er rond aan het wandelen waren om de ingang te vinden. Het weer was regenachtig, maar we werden beschermd door de vele grote bomen die tussen alle graven door groeien.

Vervolgens namen we de tram naar Manufaktura om er een snack te zoeken. Maar helaas, geen snack. Want we stonden reeds zo lang aan de kassa te wachten, en de vrouw belde wel bij iedere klant de manager, dat we er gewoon vandoor zijn gegaan. Ondertussen werd het reeds donker en bezochten we het graf van de grootmoeder van Bronek en staken een kaarsje voor haar aan.

In de avond hadden we een diner met de hele familie, tata, mama, Mikołaj (broer Bronek), Majka zijn vrouw, Zuza hun dochtertje van enkele maanden, Bronek en ik.