Op aanraden van Cygan, bezochten we het textielmuseum. We keken nog es naar de weefmachines, waar ik nu veel meer van wist door mijn stage in Noorwegen. Dan was er een tentoonstelling van borduurwerkjes, maar heel veel kitsch en voornamelijk van die werkjes die je in een hobbywinkel koopt en vervolgens met kruisjessteek in kleurt volgens de aangegeven kleuren. En dan was er nog de artiest waarvoor we eigenlijk kwamen, Jean Lurçat. Bronek en ik vonden allebei de achterkant van de werken interessanter. Het waren wandtapijten. De ontwerper was eerste een schilder. Dan besloot hij over te stappen op weven. Hij maakt de ontwerpen en iemand anders weeft deze werken uit. We vonden het te veel gewoon wevend vlakken inkleuren en te weinig spelen met materialen en bindingen. We waren verwonderd als we stukjes vonden waarin dit toch werd gedaan.
In de avond zijn we naar de Filharmonie geweest voor een concert Fiesta Mexicana. Heel mooi, nu en dan kreeg ik weer kippenvel. Het was 17de eeuwse religieuze muziek. Met een harpspeler die tevens de dirigent was voor het plaatselijke koor, een gitaarspeler die tevens danser was van grappige pasjes en nog een gitaarspeler die tevens alle percussie deed en een orgelspeelster.
No comments:
Post a Comment